Hoi ik ben fleur en ik ben 9 jaar.
Dit is hoe de hoogbegaafdheid mij ' beïnvloed'.
Nou, dit jaar zijn alle scholen weer begonnen, en daar had ik
het heel moeilijk mee. Ik was heel moe en was ontzettend
misselijk en had heel veel buikpijn. Nou ja, ik weet het niet
helemaal meer omdat ik het op de een of andere manier
niet meer helemaal onthouden heb. Op een geven moment
was ik lang thuis, maar school wist ervan. Maar onlangs dat
begonnen wel kinderen vragen te stellen van: waar is ze?
Of waarom is ze wel op handbal en niet op school? Nou ik
was in die tijd heel erg moe en zelf wist ik niet echt
antwoord erop te geven. Mijn antwoord nu erop is: 'ik kon
niet naar school want ik had de kracht/energie niet'. Mijn
ouders hebben heeeeeeeeeeel veel gepraat. Zelfs een beetje
gehuild. Mijn zus is in de periode een hele fijne steun
geweest. Ik dacht steeds dat het allemaal mijn schuld was.
Maar een ding is zeker dat het helemaal niet mijn schuld
was. Ik vond het heel spannend om weer de eerste dag naar
school te gaan na mijn 'thuiszit periode'. Maar met school is
afgesproken dat ik met mate naar school ga. Ik ben
begonnen met dagen tot 10:15. En daarna twee dagen tot
12:00 en de rest tot 10:15. etc. Nu de eerste dag na de
herftvakantie ga ik 1 hele dag in de week. Ik heb nog steeds
spanning om naar school te gaan en geen zin. Maar als ik
eenmaal op school ben is het leuk, en heb als ik een hele
dag moet doen dat ik buikpijn heb, maar ja. Rekenen vond ik
heel erg makkelijk in groep 7 en mijn ouders hebben dat
ook aangegeven in een gesprek. Nu reken ik op groep 8
nivau. En in principe ga ik volgend ( school ) jaar naar de
midelbare. En in November worden bij mij op school
toetsen gehouden om je kennis te testen. Ik mag die
meedoen en mag dan de keuze maken, wil je in groep 7
blijven (en alsnog volgend jaar naar de middelbare) of wil
je naar groep 8? Nou, mijn keuze is naar groep 8. Maar toen
kwam mijn volgende dingetje: het kamp. Bij mij op school
gaat groep 8 op kamp. Nou ik heb snel heimwee en heb ook
goede rust nodig buiten school om. Maar mijn moeder zei :
dat zien we dan wel weer, en alles valt te regelen. Mijn
perfechte ding zou zijn wel naar kamp maar niet blijven
slapen.
Nou dit is mijn verhaal en nog veel meer maar dat is ook
wel te lezen in het verhaal van mijn zus Anne (zie andere blog). Ik hoop dat
jij/u er wat aan heeft.
Groetjes, Fleur